این اولین مطلبیست که در اینجا مینویسم.
دلایلی که دوباره به دنیای زیبا و شیرین و عزیزِ‌دل وبلاگ نویسی برگشتم این بود که:
یک: دنیای اینستاگرام و تلگرام ها، دنیای عجله و هول و ولا برای بیشتر لایک کردن و تند تر جلو رفتنه. نه اینکه با تامل و تأنی، متنی رو بخونیم.
فقط تپ تپ لایک کن و برو جلو
گاز بده و دِ در رو!
و دوم اینکه حس کردم که بر گردنم وظیفه ایست برای نشر اطلاعات و دانش هایی که کسب کردم یا در زندگی زوزمره یاد گرفتم.
همونطور که خودم از دنیای سایتها و وبلاگ ها، هزاران هزار مطلبی یاد گرفتم که من رو به بهترین تصمیم ها سوق دادن، امید دارم خدای بزرگ و بی نیاز، دانش و اطلاعات من رو همچون دانه ای کند که از آن هفت خوشه و هر خوشه صد دانه، بر می اید.
همچنین از خدای عزیز و بی نیاز، درخواست میکنم برایم همراهانی قرار دهد زیاد و مایه ی افتخار و دلگرمی ام
